رابطه ضمیر خودآگاه و ضمیر ناخودآگاه به عمل متقابل دستگاه اعصاب مربوطه نیاز دارد. مرکز سیستم سمپاتیک که گاهی هم آن را به عنوان دستگاه اعصاب غیر ارادی می نامند، در توده ای غددی که در پشت معده قرار دارند و به آن مغز شکمی می گویند واقع شده است و این همان کانال مغزی است که وظایف حیاتی بدن را ناآگاهانه تعیین و مشخص کند.
قسمت های مختلف مغز نیز رابطه خود را با فعالیت های عینی و ذهنی روح متقابلا نشان می دهند و به طور کلی ما می توانیم نخست قسمت جلویی مغز و دوم قسمت پشتی را مشخص کنیم؛ در حالی که قسمت میانی مغز دارای صفات مشترک هر دو بخش می باشد.
رابطه متقابل جسم و روح به این صورت مشخص می شود که اگر چیری را به ضمیر خودآگاه خود بسپارید این امر سبب ارتعاش در دستگاه اعصاب ارادی شما خواهد شد که همین سیستم نیز متقابلا جریان مشابهی را در دستگاه اعصاب غیر ارادیبه وجود می آورد. این همان جریانی است که ایده مزبور را به اعماق ضمیر ناخودآگاه یا عنصر خلاق نفس شما منتقل می کند. و این گونه است که افکار انسان در زندگی به صورت حقایق نمود پیدا می کند.
بطبق قانون جذب هر فکری که تاز سوی ضمیر خودآگاه انسان گرفته و به عنوان یک حقیقت مورد پذیرش قرار بگیرد،توسط مغز به سیستم غیر ارادی یا شکمی مغز و ضمیر ناخودآگاه روانه می گردد تا در آنجا قلب گیری شده و در یک موقعیت مناسب به صورت واقعیت در بیاید و در ذهن انسان آشکار شود.
