چرا دعایمان مستجاب نمی شود اما وقتی در حق فرد دیگری دعا می کنیم، مستجاب می شود؟!
سوال: چرا دعایمان مستجاب نمی شود اما وقتی در حق فرد دیگه ای دعا می کنیم، مستجاب میشه؟!
ائمه معصومین فرمودن در حق دیگران دعا کنید که دعا در حق دیگران اجابت میشه!
در آموزه‌های دینی ما مسلمانان بسیار ذکرشده در حق یکدیگر دعا کنید و همچنین ذکرشده دعای ما بیشتر از اینکه به حال آن فرد مورد دعا، سود داشته باشد در حق خودمان سودمند است؛
لذا قانون این جهان، قانون بومرنگ‌هاست:
- اگر خوبی بفرستید، خوبی به شما بازمی‌گردد.
- اگر بدی بدهید، بدی دریافت می‌کنید.
- اگر دعای خیر و سلامتی کنید، خیر و سلامتی جذب خواهید کرد…
چرا بیشتر از اینکه دعایمان برای خودمان تاثیرگذار باشد، برای دیگران اجابت می شود، چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
اجازه دهید پیش از پاسخ به این سؤال، برای شفاف‌تر شدن موضوع به چند سؤال دیگر بپردازیم تا در آخر پاسخ روشنی برای این سؤال داشته باشیم…
ارتباط دعا با قوانین با ثبات الهی
قانون این است: ما به هر چیزی که فکر کنیم، در خصوص هر چه بشنویم، در خصوص هر آنچه صحبت کنیم فقط آن‌ها را به سمت خودمان می‌کشیم…
زمانی که شما به اطرافتان توجه می‌کنید (صحبت می‌کنید، می‌شنوید یا تصور می‌کنید و یا…) در واقع شما در حال دعا کردن هستید!
در قانون ارتعاش، اگر صبح تا شب به ناخواسته‌ها و چیزهایی که دوست ندارید فکر کنید درست مثل این است که صبح تا شب دعا می‌کنید: خدایا ناخواسته‌ها و مواردی که دوست ندارم را وارد زندگی‌ام کن… سپس تعجب می کنید که چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
مسئله این است که ما درک نمی‌کنیم که خداوند این جهان را با قوانین باثبات و بدون تغییری خلق نموده!
خداوند در سوره فاطر مکرراً می‌فرماید: در سنت الهی هیچ تبدیلی نخواهی یافت.پس جهان هستی به‌واسطه قوانینی با ثبات و بی تبدیل اداره می‌شود، قوانینی که در آن هیچ‌کسی استثناء نیست؛به این معنا که الله یکتا قادر مطلق جهان هستی است، اما در تک‌به‌تک وقایع جهان هستی دخل و تصرف نمی‌کند.
مثلاً: زمانی که حضرت مریم وضع حمل می‌کند و با خودش می‌گوید: ای‌کاش من خاک بود و زیرخاک می‌رفتم و این بی‌آبرویی برایم به وجود نمی‌آمد؛
در سوره مریم آیه ۲۴ می‌فرماید: ای مریم غمگین مباش که خدای تو از زیر قدم تو چشمه آبی جاری کرد…
طبق این آیه احساس مریم خوب نگاه داشته می‌شود، زیرا اگر حضرت مریم ناراحت و غمگین شود، در فرکانسی قرار می‌گیرد که به ناخواسته‌ها منجر می‌شود؛
یعنی یکی از قوانین بی تبدیل الهی که برای هیچ فردی استثناء قائل نیست، قانونِ داشتنِ احساس خوب و توجه به خواسته‌هاست…
بنابراین این‌طور نیست که خداوند بگوید: حالا چون تو حضرت مریم هستی، اشکالی ندارد و می‌توانی غمگین هم بشوی، اتفاقاً در این آیه خداوند می‌فرماید: غمگین مباش…
که احساس غم یعنی توجه به ناخواسته‌ها.
امروزه فیزیک کوانتوم هم در همین زمینه می‌گوید همه‌چیز از انرژی شکل‌گرفته لذا بنیان این جهان از انرژی است و انرژی‌های مشابه به یکدیگر جذب می‌شوند، پس انرژی منفی، منفی را به سمت خودش جذب می‌کند، انرژی مثبت، مثبت را به سمت خودش می‌کشد؛ بقول مولانا: در جهان هر چیزی، چیزی جذب کرد؛ گرم، گرمی را کشید و سرد، سرد…
یعنی اگر چیزی را نمی‌خواهید اصلاً نباید در مورد آن موضوع صحبت کنید، نباید به آن موضوع توجه کنید، نباید تجسم کنید و کلاً نباید ارتعاشی در مورد آن موضوع بفرستید…
اما متأسفانه ما می‌بینیم که حتی دعاهای ما هم مشکل دارد و دائماً در دعاها می‌گوییم:
- خدایا این بلا و مصیبت را از ما بگیر،
- این بیماری و مریضی را بگیر،
- خداوندا کاری کن مشکلاتم حل شود
- یا دائماً غر می‌زنیم که چرا این‌قدر بی‌پول هستیم،
- چرا این‌قدر همسرمان بد هست،
- چرا این‌همه سختی و مشکلات داریم
و نهایتاً طبق قوانین با ثبات الهی همواره از همین جنس موضوعات هم جذب می‌کنیم! و باز هم سوالی برایمان پیش می آید: چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
یعنی می‌گویید اصلاً دعا نکنیم؟
اتفاقاً دعا کردن خیلی خوب است منتهی به شرطی که به خواسته‌ها و چیزهای خوشایند توجه کنید:
- دعا کردن یعنی توجه کردن.
- توجه کردن یعنی فکر کردن.
- فکر کردن به مسائل مثبت یعنی دعای خیر.
- فکر کردن به مسائل منفی یعنی دعای غیر خیر.
تابه‌حال دقت کرده‌اید که هر چه دعا کنید و بگویید من فُلان چیز را نمی‌خواهم، اتفاقاً آن چیز بیشتر در زندگی و تجربیات زندگی شما به چشم می‌خورد، چرا این اتفاق می‌افتد؟
چون هر چه بگویید نمی‌خواهم، آن ارتعاش قوی‌تر و قوی‌تر می‌شود…
دوستان خوبم، وقتی شما دعا می‌کنید یا بهتر بگویم، فکر می‌کنید یعنی در حال ارسال ارتعاش به جهان هستی هستید،
وقتی آگاهانه می‌گویید: خداوندا بابت دست‌پخت عالی همسر خوبم از تو ممنونم، به این معناست که شما ارتعاش (درخواست) دست‌پخت خوب همسرتان را به جهان هستی ارسال می‌کنید و با این کارتان باعث می‌شوید، غذاهای خوشمزه‌تری را از این به بعد بخورید…
پس اگر چیزی را می‌خواهید باید بیشتر به آن خواسته توجه کنید،
یعنی بیشتر دعا کنید و بیشتر از خواسته‌هایتان صحبت کنید، تصور کنید و…
و برعکس اگر چیزی را نمی‌خواهید نباید به آن توجه کنید…
در سوره نجم آیه ۲۹ خداوند می‌فرماید: (پس توای پیامبر از هرکسی که از یاد ما روی‌گردان است، روی بگردان.)
در این آیه خداوند نمی‌فرماید: ای پیامبر هر کس از یاد ما روی‌گردان است، برو هدایتشان کُن،
بلکه ذکرشده است که روی بگردان، چراکه اگر روی برنگردانی، تو در حال دعوت همان شرایط به تجربیات زندگی خودت هستی
و این قانون جهان هستی است چه تو پیامبر باشی چه فرد عادی باشی…
- بنابراین شما تنها زمانی می‌توانید به بی‌پولی و فقر فکر نکنید که به فراوانی توجه کنید،
- زمانی می‌توانید به خیانت فکر نکنید که به لحظات خوب و عاشقانه فکر کنید،
- زمانی می‌توانید به عصبانیت و رنجش فکر نکنید که به نعمت‌ها و خواسته‌هایتان فکر کنید…
چرا حتی وقت هایی که دعا می‌کنید و می‌گویید نمی‌خواهم، بازهم ارتعاش نخواستن قوی‌تر می‌شود و از همان نخواستن در زندگی‌تان هر چه بیشتر جذب می‌کنید؟!
چون طبق قانون ارتعاش، در یک‌لحظه فقط یک ارتعاش به جهان هستی ارسال می‌کنید، یا مثبت یا منفی، یا خوب یا بد، یا ارتعاش خواسته یا ارتعاش ناخواسته.
یعنی نمی‌توانید مثلاً هم به یک موضوع مثبت توجه کنید و هم به یک موضوع منفی، پس ما در هرلحظه فقط یک ارتعاش ارسال می‌کنیم…
وقتی‌که در اخبار می‌شنوید یا روزنامه می‌خوانید که تورم زیاد شده، حقوق کم شده، گرانی شده، آب کم است، انصاف در مردم نیست و…
شما به‌صورت ناخودآگاه در حال ارسال ارتعاش (درخواست) به جهان هستی هستید، یعنی به‌صورت ناخودآگاه دعا می‌کنید، اما به نظرتان در این لحظات چه درخواستی و چه دعایی ارسال می‌کنید؟
بنابراین امکان ندارد زمانی که شما به چیزهای منفی توجه می‌کنید هم‌زمان به چیزهای مثبت هم توجه کنید، در هرلحظه فقط یک ارتعاش ارسال می‌شود یا مثبت یا منفی و دقیقاً همانند یک درخواست است که شما با توجه تان به جهان هستی اعلام می‌کنید…
چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
خداوند در آیه ۱۸۶ سوره بقره می‌فرماید: دعاى دعاکننده را اجابت می‌کنم.با توجه به اینکه خداوند می‌فرماید: دعای دعاکننده بدون هیچ قید و شرطی اجابت می‌شود، پس چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
چرا با اینکه گاهی دو نفر درخواستی یکسان دارند، اما دعای یک نفر مستجاب می‌شود اما دعای فرد دیگر مستجاب نمی‌شود؟!
مثلاً هر دو نفر بیمار هستند و برای داشتن سلامتی بیشتر دعا می‌کنند و از خداوند درخواست می‌کنند به صحت و سلامتی برسند، اما یک نفر دعایش مستجاب می‌شود و به‌سلامتی می‌رسد، اما فرد دیگری روزبه‌روز حالش بدتر و شرایطش وخیم‌تر می‌شود؟!
آیا شانسی است؟
برهان نظم، یکی از دلایل محکم برای اثبات خداوند است.
بنابراین با توجه به اینکه این جهان بر اساس نظمی دقیق خلق‌شده، اینکه دعای یک نفر مستجاب شود و دعای فرد دیگری مورد استجابت قرار نگیرد، به‌هیچ‌عنوان شانسی و اتفاقی نیست!
(انیشتین می‌گوید: خدا طاس نمی‌اندازد) این جهان بر پایه نظم است.
پس حالا که جهان بر پایه نظم است، موضوع این است که چگونه و چطور بعضی ها دعا می‌کنند که مستجاب می‌شود؟
- امام صادق ع می‌فرمایند: به صورتی دعا کنید و از خداوند درخواست کنید که انگار دعای شما برآورده شده و درخواستتان در پاشنه درب منزل قرار دارد فقط کافی است بروید و خواسته‌تان را از کنار درب منزلتان بَردارید.
یعنی طبق کلام معصوم، آن‌چنان ایمان و باور داشته باشید که خداوند (قادر مطلق) دعای شما را شنیده و استجابت فرموده که دیگر هیچ نگرانی، استرسی نداشته باشید. - خیلی دقت کنیم که در زمان دعا به چه چیزی توجه می‌کنیم:
آیا درخواست می‌کنید خداوند کمبودها و نقص‌های زندگی‌تان را رفع کند یا به مواهب، نعمات و فراوانی‌های جهان هستی توجه می‌کنید؟!
یادمان باشد تا زمانی که برای رفع بدبختی‌ها و آوارگی‌ها دعا کنیم، طبق قانون جهان هستی بدبختی و آوارگی و درماندگی بیشتری را جذب خواهیم کرد.
بنابراین از این به بعد این‌طور دعا می‌کنیم:
- من اطمینان دارم با خدایی طرف هستم که برای این جهان قوانینی با ثباتی وضع فرموده و خیلی دوست دارد که من به هر آنچه از نعمت‌های حلال این جهان هست دست پیدا کنم و از نعماتش استفاده کنم، (زیرا در قرآن فرموده: بدون هیچ قید و شرطی دعای دعاکننده را اجابت می‌کنم).
- من اطمینان دارم با خدایی طرف هستم که بی‌نهایت آمرزنده، مهربان و بخشنده است، پس اصلاً دوست ندارد که در زندگی‌ام مسئله‌ای باشد و دوست دارد همواره آرامش و آسایش مرا ببیند.
- من اطمینان دارم با خدایی طرف هستم که قادر مطلق این جهان است و بی‌نهایت قدرت و نعمت دارد پس اصلاً برایش کاری ندارد که همه خواسته‌ها و دعاهای مرا اجابت و برآورده کند و اتفاقاً خیلی هم دوست دارد که من به همه خواسته‌هایم برسم…
بنابراین به همین دلایل نتیجه می‌گیرم که خداوند حاجاتم را به من عطا می‌کند؛ حالا با این اطمینان قلبی درخواست و دعایم را به پیشگاه خداوند عرضه می‌کنم…
چرا وقتی برای دیگران دعا می‌کنیم، برای آن فرد جواب می‌دهد؛ اما وقتی برای خودمان دعا می‌کنیم، نتیجه نمی‌گیریم؟
در زمان دعا کردن هرچقدر ارتعاشتان مثبت‌تر باشد، بیشتر نتیجه می‌گیرید.
نکته این است که وقتی ما برای دیگران دعا می‌کنیم ارتعاش خالص‌تر و مثبت‌تری به جهان هستی ارسال می‌کنیم.
منظورم این است که وقتی ما برای خودمان از خداوند درخواست می‌کنیم، به انواع و اقسام راه‌های برآورده شدن درخواستمان فکر می‌کنیم؛
مثلاً من دعا می‌کنم در فُلان اداره استخدام شوم، به‌محض اینکه این درخواست را از خداوند می‌کنم، شروع می‌کنم به فکر کردن:
- من که مدرک تحصیلی موردنیاز برای استخدام را ندارم!
- من که پارتی‌ای ندارم!
- من که سابقه کاری ندارم!
- و…
و چون برای هیچ‌کدام از این موارد جوابی نداریم، ارتعاش مناسبی نمی‌دهیم، یعنی دچار احساس یاس، ناامیدی، نگرانی و استرس می‌شویم.
این احساسات به‌وضوح به ما می‌گویند: به قدرت خداوند ایمان نداریم، باور نداریم که هیچ کاری برای رب‌العالمین نشد ندارد!
پس مقصود از ارتعاش خالص، این است که اگر دعا کردیم، کاری نداشته باشیم چطور قرار است دعایمان برآورده شود؟!
به این صورت می‌توانیم با خواسته‌هایمان هم ارتعاش شویم و از این سردرگمی که چرا دعایمان مستجاب نمی‌شود بیرون بیاییم!
دعای ما برای دیگران با ارتعاشی مثبت‌تر همراه است!
وقتی‌که شما برای دیگری دعا می‌کنید ارتعاشتان مثبت‌تر است، زیرا زمانی که برای دیگری دعا می‌کنید به راه برآورده شدن آن دعا فکر نمی‌کنید.
مثل زمانی که برای یک نفر دعا می‌کنید ازدواج کند و خوشبخت شود.
آیا وقتی برای یک نفر این‌چنین دعایی دارید، به راه‌های برآورده شدن این دعا فکر می‌کنید؟!
مثلاً با خودتان فکر می‌کنید: این بنده خدا که شغل و کار مناسبی ندارد، درآمدی هم ندارد، مشخص هم نیست که مسئولیت‌پذیر باشد یا نباشد و… ؟!
خیر، هیچ‌وقت زمانی که برای فردی آرزوی خوشبختی دارید به این‌چنین مواردی فکر نمی‌کنید به همین دلیل دعایتان خالص‌تر و ارتعاشتان مثبت‌تر است.
ضمناً این ارتعاش مثبت مثل بومرنگ به زندگی خودمان هم وارد می‌شود همچنین اگر فردی تأثیرگذار باشیم، یعنی فردی باشیم که به گفته‌های خودمان عمل‌کننده باشیم و نتایج مثبتی در زندگی‌مان دریافت کرده باشیم.
با این ارتعاش مثبت کاری می کنیم که بصورت ناخودآگاه فردِ دعا شونده در فضای ارتعاشی مثبتی قرار بگیرید و اگر خودش بخواهد با تأثیری که از ارتعاش مثبت ما گرفته خیلی راحت‌تر و سریع‌تر به خواسته‌هایش برسد.
جانِ کلام:
جهان هستی به‌واسطه قوانینی با ثبات و بی تبدیل اداره می‌شود، قوانینی که در آن هیچ‌کسی استثناء نیست.
آدمی همان موضوعاتی را دریافت می‌کند که قبلاً به آن‌ها به‌صورت آگاهانه یا ناخودآگاه توجه کرده است (درخواست کرده است).
وقتی در حال غرغر کردن از شرایط مالی، بیماری و روابط خرابمان هستیم، این به این معناست که در حال توجه به همین موارد هستیم، سپس هر چه بیشتر از همین موارد را دریافت خواهیم کرد و با دریافت این مشکلات، تعجب می‌کنیم و نگران می‌شویم و برایمان سؤالی پیش می‌آید: چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
اما اینکه به هنگام دعا به مشکلات و بدبختی‌ها و کمبودها توجه نکنیم به این معنا نیست که دعا نکنیم.
اتفاقاً درخواست کردن از خداوند نشانه احتشام، ایمان و بزرگی است و هر چه بیشتر از خداوند بخواهیم این نشان‌دهنده ایمان بالای ماست.
منتهی بهتر است با ایمان به اجابت، به فراوانی‌ها، خواسته‌ها و مواهب الهی توجه کنیم تا دوباره با احساس درماندگی از خودمان نپرسیم: چرا دعایمان مستجاب نمی شود ؟!
و در همین زمینه، مولوی خیلی زیباتر بیان می‌فرماید:
گفت: ای موسی ز من می‌جو پناه
با دهانی که نکردی تو گناهگفت موسی، من ندارم آن دهان
گفت: ما را از دهان غیر خوان
